Achter de “Medemblikker Loodsen” en tussen “Gebouw 66” en het “Reddingsmuseum” staat een stalen toren met een lichthuis. Deze rode toren met lichthuis is afkomstig van Lichtschip nr. 11. Hoewel er een natuurlijk een voorgeschiedenis is van ontwerp en aanbesteding begon met de bouw van “Lichtschip 11” op de Rijkswerf Willemsoord te Den Helder het begin van dit lichtschip. Begin 1951 verzocht het Nederlandse Loodswezen aan de marinewerf Rijkswerf Willemsoord om twee lichtschepen te bouwen op basis van plannen die dateerden uit 1948. De beide vaartuigen, die de nummers 10 en 11 kregen, liepen op 11 augustus 1951 van stapel en werden verder afgebouwd op de Rijkswerf. Lichtschip 11 werd in 1953 in gebruik genomen. Sinds de ingebruikneming heeft het telkens op andere plaatsen voor de Nederlandse kust gelegen en droeg dan telkens een opschrift dat betrekking had op het betreffende zeegebied. Lichrschip 11 begon in het begin van 1953 als “Terschellingerbank" maar werd al gauw verlegd naar zuidelijker wateren, waar het van 19 mei 1953 tot 14 september 1971 op station Goeree dienst gedaan als Lichtschip Goeree als vervanger van Lichtschip 8. Op 14 september 1971 werd het station Goeree voor het laatst door een lichtschip bezet. Op die datum werd lichtschip nr. 11 weggesleept om klaar gemaakt te worden voor zijn nieuwe positie op station Texel. Het station Goeree werd daarna ingenomen door een lichteiland. In november 1971 kwam het lichtschip ter hoogte van Texel te liggen en werd er dus “Texel" opgezet. Van september 1979 tot november 1983 droeg de nummer 11 het opschrift „Noordhinder". Gedurende die periode werd het schip een tijdje (1981-1982) uit de vaart genomen om te worden geautomatiseerd. Daarbij werd de achtermast verwijderd en werd een helikopterdek aangebracht. Vanaf dat moment functioneerde het lichtschip zonder bemanning. In juli 1988 werd Lichtschip nummer 11 ter hoogte van Vlieland gelegd en kreeg het opschrift „VI.center". Op 6 augustus 1988 haalde een onbekende een grap uit door dit opschrift te veranderen in „Tirano", de naam van een snackbar in Scheveningen. Onmiddellijk werd dit door DGSM ongedaan gemaakt. Op 16 november 1988 werd nummer 11 weer ter hoogte van de kop van Noordholland voor anker gelegd, opnieuw voorzien van het opschrift Texel. In 1991 ging lichtschip nr. 11, op dat moment op de positie Texel, in een storm ten onder. In de nacht van 30 september op 1 oktober 1991 brak de ankerketting tijdens een storm met orkaankracht. Het schip raakte op drift. Met schepen en helikopters probeerde men tevergeefs om personeel aan boord te brengen met de bedoeling een reserveanker uit te werpen. Dit had geen succes en in de vroege morgen van 1 oktober 1991 strandde het vaartuig op de Hondsbossche Zeewering bij Petten. Bergers zagen geen kans om het schip los te trekken en er werd besloten om het verloren gegane schip ter plekke te slopen. De Vaarwegmarkeringsdienst van het Directoraat-Generaal Scheepvaart en Maritieme Zaken (DGSM) in hadden alle alle bruikbare materialen van het schip laten halen. De sloop werf gegund aan Van Eijk sloopwerken BV Den Haag waarmee DGSM geen zeggenschap meer had over het schip en de sloper de formele eigenaar van het schip werd. Er dienden zich veel belangstellenden aan voor de lichttoren van het schip, een hoop particulieren uit Petten toonden belangstelling en er waren plannen om de toren op een plein in Petten te plaatsen. De Stichting Nautische Monumenten Den Helder had ook belangstelling voor de toren en uiteindelijk besloot directeur Van Eijk van het gelijknamige sloopbedrijf, om vanwege de nostalgische waarde, de toren gratis te gunnen aan de Stichting Nautische Monumenten. Hieraan verbonden dat werkzaamheden voor de demontage van de toren wel werden vergoed. In Veronica's radioprogramma “Ook goeiemorgen” van 8 oktober 1991 werden voorzitter A. Boon van de stichting en sloper Van Eijk bij elkaar gebracht. Toen duidelijk werd dat het sloopbedrijf de toren wel wilde schenken, maar geld nodig had voor de werkzaamheden, bood de omroep aan, in de uitzending van de week daarop, een inzamelingsactie te houden. De toen pas opgerichte stichting beschikte zelf nog niet over voldoende liguide middelen. Ook stelde de toenmalige eigenaren van de Russische onderzeeboot “Foxtrot” zich garant voor het nog ontbrekende bedrag. Zo kon alles in gang gezet worden voor het van het schip afhijsen en overbrengen van de ongeveer twintig meter hoge en acht meter brede toren van Petten naar de Rijkswerf Willemsoord te Den Helder. Op dinsdag 26 november 1991 vond het transport vanaf het terrein van het Hoogheemraadschap te Petten plaats. Met medewerking van de Koninklijke marine, de Genie, de Koninklijke marechaussee, Spaansen B.V., scheepswerf Visser, Mosk kraanverhuur en de Rijkswerf, werd 's morgens om 08.00 uur de operatie gestart. Het lichthuis werd naar een ponton gebracht in het Noordhollands Kanaal en hierop gehesen, waarna het naar Den Helder gevaren werd. De rest werd op vier 10-tons vrachtwagens van de Genie geladen en naar Den Helder gereden.

De gehele operatie is vlekkeloos verlopen. Tegen het middaguur arriveerden de poten op de rijkswerf en spoedig daarna, met medewerking van landtransport, werden deze geparkeerd op de oude helling van scheepmakers ijzer. Ook het transport van de lichtkoepel op het ponton door het Noord Hollands kanaal, begeleid door de sleepboten Balgzand en Breezand, ging voorspoedig en rond 15.15 uur arriveerden deze op de rijkswerf en voor 18.00 uur was het gehele karwei geklaard. In een later stadium is de toren opgebouwd op zijn huidige plek.